Jenson Joseph

വരൂ... നമുക്ക് തോട്ടത്തിൽ കൂടി ഒന്നു നടന്നിട്ട് വരാം... ആദമിനെ വിളിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ ഉള്ളിൽ സന്തോഷം തിരതല്ലുകയായിരുന്നു... ദൂരെ അവിടെയായി അനേകം മരങ്ങൾ പൂത്തുലഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു... ഇപ്പോഴും പലതരത്തിലുള്ള ഫലങ്ങളുടെ രുചി അറിയുവാൻ…

ഉള്ളിലെ നീറ്റൽ അടങ്ങുന്നില്ല... നെഞ്ചിൽ വലിയ ഭാരം ഇരിക്കുന്നതുപോലെ.... തൊണ്ടവറ്റി നാവെടുക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല... എത്ര ശ്രെമിച്ചിട്ടും നിർത്തുവാൻ കഴിയാതെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നു... കൈകൾ വിറയ്ക്കുന്നു.... ഞാൻ തളർന്നു വീഴുമോ?.... അറിയില്ല....…

വീടിന്റെ പടിയിറങ്ങുമ്പോൾ... വല്ലാത്ത വേദന ഉള്ളിൽ തീ കോരിയിട്ടതുപോലെ... കൂടെ ഉണ്ടും ഉറങ്ങിയ സഹോദരങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ചെയ്യുമെന്ന് ഒരിക്കലും കരുതിയിരുന്നില്ല.... പലപ്പോഴും നാട്ടുകാർ അടക്കത്തിലും കൂട്ടുകാർ കളിയാക്കിയും വിളിച്ചിരുന്നത് നൊമ്പരം…

എന്നും അമ്മയായിരുന്നു ഒരു തുണ... എന്തിനുമൊരു സഹായി... അപ്പനെടുക്കുന്ന തീരുമാനങ്ങൾ എപ്പോഴും ഉറച്ചതായിരുന്നു... ആരെയും കൂസാത്ത പ്രകൃതം... ഒന്നിനെയും പേടിയില്ല... ആകെ പേടിയുള്ളത് ദൈവത്തെ മാത്രം... ഒരു ദേശത്തുനിന്നു മറ്റൊരു ദേശത്തെക്കു…

മുകളിൽ ഉദ്ധരിച്ച പഴഞ്ചൊല്ല് ഒരു മുന്നറിയിപ്പ് പോലെയാണ് സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കാറുള്ളത്.... ഒരുവൻ ചെയ്ത പ്രവർത്തിയുടെ പ്രതിഫലം പേടിച്ചു അവൻ ഇനി എത്ര ദൂരെ പോയാലും അതു ചെല്ലുന്നിടത്തു വച്ചു കിട്ടാതിരിക്കില്ല എന്നാണ് വിപക്ഷിക്കുന്നത്... നാം…

കട്ടിലിൽ ഉറക്കം വരാതെ തിരിഞ്ഞും മറിcഞ്ഞും കടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സ് കലുഷിതമായിരുന്നു.... ഒരു വല്ലാത്ത നീറ്റൽ... ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്താൻ കഴിയാതെ മനസ്സിന്റെ താളം ഇരട്ടിക്കുന്നു... ആർത്തലച്ചു പെയ്യുന്ന മഴയുടെ ശബ്ദം ചെവിയിൽ മുഴങ്ങുമ്പോൾ…

നാം എപ്പോഴും ബന്ധങ്ങൾക്കും സൗഹൃദങ്ങൾക്കും വില കല്പിക്കുന്നവരാണ്.. എന്നാൽ അവരുടെ ഇടയിൽ നമ്മെ തകർക്കുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവരോ... നമ്മുടെ വളർച്ചയിൽ അസൂയലുക്കളായവരോ ഉണ്ടാകാറുണ്ട്... ചിലർ നമ്മുടെ സ്വത്തിനും ഭാവിക്കുമെതിരെ വിളങ്ങുതടിയാകുമ്പോൾ…