കവിത: കരുണാമയൻ | ഫേബ പ്രസാദ്
പാപ പങ്കിലമാം എൻ മനസ്സ്
നൽ വെണ്മയായ് തീർത്തവൻ
തൻ തിരു രക്തം ചൊരിഞ്ഞു പാപിയെൻമേൽ
ശുദ്ധനായ്‌ തീർന്നു ഞാനതിൽ
അറിയാതെ ചെയ്തൊരു അപരാധമൊക്കെയും
മറന്നീടണെ എന്‍റെ കരുണാമയാ
കനിവിന്‍റെ ചാലുകള്‍ ഹൃദയത്തിന്നുള്ളിലായ്‌
തീര്‍ത്തീടണേ എന്‍റെ സ്നേഹ താതാ
കരുണ വറ്റിയ മുഖങ്ങൾ നിറഞ്ഞോരീ ലോകത്തിൽ
കരുണാമയൻ അവനെന്റെ നാഥനായ്
തൻ വാഗ്ദത്തങ്ങൾ എൻ മേൽ പകർന്നു
തിരുവചനം എന്നുള്ളിലാക്കി
ഞാനിനിമേൽ അന്യനല്ല
എനിക്കൊരു താതൻ സ്വർഗേ വസിക്കുന്നു
സ്വപുത്രനായി ക്രിസ്തുവിൽ ഞാൻ സ്വതന്ത്രനായി
തീര്‍ത്തു പാപശാപവും ക്രൂശതിൽ
മൃത്യുവിൻ ഭയം ഇനി മേൽ വാഴ്കയില്ല
മൃത്യുവേ ജയിച്ചവൻ എന്നുടെ കർത്തൻ
കാൽവരിയിൽ ജയംകൊണ്ടാടിയവൻ
എന്നെന്നും ജീവിക്കുന്നവൻ എൻ നാഥൻ…
_ ഫേബ പ്രസാദ്, കായംകുളം
