കവിത

എൻ നിനവുകളും കനവുകളും എൻ അകതാരിൻ തുടിപ്പുകളും എൻ ഉൾപ്പൂവിൻ നൊമ്പരങ്ങളും എൻ മിഴിയോരം തുളുമ്പുന്നതും എൻ ഗമനത്തിൻ ചാരുതയും എൻ ജീവൻ തൻ ചേതനയും എൻ നെടുവീർപ്പിൻ തീക്ഷ്ണതയും  എൻ മനനത്തിൻ തീവ്രതയും എൻ നാവിൽ ഉതിരും മൊഴികളും എൻ പ്രാണൻ ഉരുകും…

കാലിൽ ചങ്ങലകൾ ...കഴുത്തിൽ ബന്ധനങ്ങൾ ..നാലുപാടും ചുവരുകൾ ..അതിനു ചുറ്റും മതിലുകൾ..ഇടനെഞ്ചു പൊട്ടുന്നു ഗദ്ഗദം തിങ്ങുന്നു ...ചുടുമിഴിനീർക്കണം  കുടുകുടാ ഒഴുകുന്നു .. ആയിരം അലയാഴി ഉള്ളിലിരമ്പുന്നു ... മൽപ്രിയനേ .... നിന്നെ എന്ന് ഞാൻ…

അരിഷ്ടതയുടെ ,അനിഷ്ടത്തിന്റെ കൊടുങ്കാറ്റിൻ ചുഴലിയിലുലഞ്ഞു പോയവൾ , അലറി അടുത്തോരു താപതിരമാലകൾ നുര തള്ളി , ചുഴി ചുറ്റി ആശ്വാസമറ്റവൾ , യവ്വനത്തിലെ കാന്തനാൽ നിത്യവും അതിനിന്ദിതപാത്രമായ് മാറിയോൾ , ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന വ്യസനത്തിൻ നെരിപ്പോടിൽ…

സ്വാതന്ത്ര്യം, ഞാൻ ഏതു ഗുരുവിന് പ്രാണൻ ദക്ഷിണ നല്കി സ്വായത്വമാക്കേണ്ട അനുഭവമാണ്? നിന്റെ വാക്കുകളാൽ, നീയെന്നെ നോവിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ശലഭത്തിന്റെ ചിറകുകൾ ചീന്തിയെടുക്കും പോലെയായിരുന്നത്. എനിക്കലയുവാൻ നിന്റെ…

മെർലിൻ ആൽബിൻ

അലയും തിരമാലയില്‍ ഓളങ്ങളില്‍ മനം ആഴിയിന്‍ ആഗാതങ്ങളില്‍ സ്വാന്തനമേകുവാന്‍ സ്പര്‍ശനമേകുവാന്‍ ആരുമില്ലെന്ന് തോന്നിയ നേരം  സ്നേഹ സ്വാന്തനമായി അണഞ്ഞെന്നെ അക്കരെ എത്തിക്കും ക്രൂശിന്‍ സ്നേഹം ഹൃദയത്തിന്‍ തേങ്ങലുകള്‍ പെയ്തിറങ്ങും…