കവിത: യാത്രക്കായ് ഒരു ദീപം… | ജിസ്ന സിബി, കുവൈറ്റ്
സുനേത്ര കുമാരാ നിൻ രൂപമോ !
നമിക്കുന്നു നിൻ പാദേ, മിഴിനീർ കണങ്ങളായ്..
സാന്ത്വനമീ സാന്നിദ്ധ്യേ,
നീളും കാലചക്രത്തിൽ
കൃതാർത്ഥമായ് ഈ ജന്മാന്തരം
തികക്കും ദിനവൃത്താന്തങ്ങൾ,
പുതക്കും ആശാനിർവൃതികൾ
മായും നിദ്രയിൽ ഈ രാവും നീങ്ങും,,
നവ്യമാം ഉഷസ്സിൻ പുലരിയിൽ
മീട്ടും നൽ ശ്രുതിയിൻ ഇമ്പ ഗാനം
നൊന്തുവോ നിൻമനം
എൻ സർവ്വ പാപത്തിൽ?
പിടഞ്ഞുവോ നിൻ മനം
പ്രാണൻ വെടിഞ്ഞൊരാ സന്ധ്യയിൽ..!
വിണ്ണിന്റെ മണിയറ പുൽകാൻ
മറുവിലയായ് കൊടുത്തല്ലോ,,
ആഴമാം നിൻ സ്നേഹ ചാരുത
അകതാരിൽ പിടിച്ചടക്കി
ഹൃദ്യമായ് വിളിച്ചുവോ നാഥാ !
മറക്കാം ഞാൻ,നീറും ദിനങ്ങളെ..
വീണ്ടും നിൻ കാലൊച്ചക്കായ്
കാത്തിരിപ്പു ശുദ്ധമായ്
നിൻ നേരിൽ പൂത്തുലഞ്ഞു എൻ മനം,
നീഹാരമായ് വന്നു നിൻ ആത്മ സ്പർശം..
“ഒരുങ്ങി ഞാൻ യാത്രക്കായ്
വർണ്യാതീതം ഈ നിർവൃതി”
നിൻ മനതാരിൽ സുഗന്ധവർഷം
ജീവാംശമായ് ഈ ധരിത്രിയിൽ.
ജിസ്ന സിബി, കുവൈറ്റ്