ഇടയനോടിഴചേര്ന്ന വിശ്വാസജീവിതം | റോജി തോമസ് ചെറുപുഴ
“അന്യോന്യം പൊറുക്കയും ഒരുവനോടു ഒരുവന്നു വഴക്കുണ്ടായാല് തമ്മില് ക്ഷമിക്കയും ചെയ്യുവിന്” (കൊലൊസ്സ്യര് 3:13)
പ്രതിസന്ധികള്ക്കും സംഘര്ഷങ്ങള്ക്കും മുന്നില് ക്ഷമയുടെ ആവശ്യകതയെ ഈ വാക്യം ഉയര്ത്തിക്കാട്ടുന്നു. ദൈവം നമ്മോട് കാണിച്ച കൃപയും കരുണയും മറ്റുള്ളവരിലേക്കും പകര്ന്നേകുവാന് നമ്മെ വിളിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
വിശ്വാസത്തിലും കൂട്ടായ്മയിലും ആരാധനയിലും ഒത്തുചേരുന്ന വ്യക്തികളാണ് സഭാംഗങ്ങള്. ഓരോരുത്തരും അവരുടെ അതുല്യമായ കഴിവുകളും കാഴ്ചപ്പാടുകളും കൂട്ടായ്മയ്ക്കായി വിനിയോഗിക്കുന്നു. സഭാംഗങ്ങള് ആത്മീയ നേതൃത്വത്തിനായി തങ്ങളുടെ ദൈവദാസനെ പിന്പറ്റുന്നു. പരസ്പരം പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിലും സമൂഹത്തിന്റെ ആവശ്യങ്ങള് നിറവേറ്റുന്നതിലും സഭയുടെ വിവിധ ശുശ്രൂഷകളിലും പ്രവര്ത്തനങ്ങളിലും പങ്കെടുക്കുന്നതിലും പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു.
ദൈവദാസന്മാരും സഭാംഗങ്ങളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന വശമാണ് പരസ്പര കരുതല്. വ്യക്തിപരമായ പ്രതിസന്ധികളില്, അത്യാവശ്യ സമയങ്ങളില് വൈകാരിക പിന്തുണയും ആത്മീയ മാര്ഗനിര്ദേശവും പ്രായോഗിക സഹായവും നല്കിക്കൊണ്ട് പരസ്പരം പിന്തുണയ്ക്കാനും പരിപാലിക്കാനും സാധിക്കണം.
സഭയെ നയിക്കുന്നതിലും പരിപാലിക്കുന്നതിലും ദൈവദാസന്മാര്ക്ക് ഒരു പ്രത്യേക വിളി ഉണ്ടെങ്കിലും, ദൈവദാസനെ പിന്തുണയ്ക്കാനും സഭാജീവിതത്തില് പങ്കാളികളാകാനും, അതിന്റെ ദൗത്യത്തിലും ശുശ്രൂഷയിലും കൈത്താങ്ങാകുവാനും സഭയ്ക്ക് ഉത്തരവാദിത്തമുണ്ട്. വിവിധ സഭാ പരിപാടികളില് ഉള്ച്ചേരുക,സഹായം വാഗ്ദാനം ചെയ്യുക,പരസ്പരം പ്രാര്ത്ഥിക്കുക, വിശ്വാസത്തില് വളരാന് സജീവമായി ശ്രമിക്കുക എന്നിവ ഇതില് ഉള്പ്പെടുന്നു.
ദൈവദാസന്മാരും സഭാംഗങ്ങളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം പരസ്പര പരിപാലനം, ബഹുമാനം, സഭാജീവിതത്തോടും ദൗത്യത്തോടുമുള്ള കൂട്ടായ്മ എന്നിവയാല് സമ്പൂര്ണ്ണമാവുന്നു. ഒരുമിച്ച് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതിലൂടെ, ദൈവദാസന്മാര്ക്കും സഭാ സമൂഹത്തിനും അവരുടെ വിശ്വാസത്തില് വളരാനും ഒരുമിച്ച് ദൈവത്തെ സേവിക്കുവാനും കഴിയുന്ന പിന്തുണയുള്ള ഒരു കൂട്ടായ്മ സൃഷ്ടിക്കാന് കഴിയും.
ഒരു സഭയില്, ദൈവദാസന്മാരും സഭാംഗങ്ങളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം പരിചരണത്തിന്റെയും ഉത്തരവാദിത്തത്തിന്റെയും മാതൃകയാണ്. വിശുദ്ധ ചുവരുകള്ക്കുള്ളില്, ദൈവദാസന്മാര് മാര്ഗനിര്ദേശങ്ങളുമായി സഭയുടെ പാത പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. പ്രസംഗപീഠത്തിനപ്പുറം, ദുഃഖഭാരം പേറുന്ന ഹൃദയങ്ങളിലേക്കും, ആകുല മാനസങ്ങളിലേക്കും, രക്ഷ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ആത്മാക്കളിലേക്കും നീളുന്ന ഒരു ദൈവിക വിളിയും ദര്ശനവുമാണ് അവര്ക്കുള്ളത്.
ഓരോ അംഗവും ദൃഢമായ തൂണുകള് പോലെ ശക്തിയും പിന്തുണയും പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. ആരാധനയിലും ആഘോഷങ്ങളിലും പ്രതിസന്ധികളിലും ഒരുപോലെ തോളോട് തോള് ചേര്ന്ന് നില്ക്കുന്ന അവര് ദൈവദാസനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വിശ്വാസ സമൂഹം മാത്രമല്ല, കൈത്താങ്ങും സഭയുടെ കരുത്തും ആകുന്നു. കരുതലാണ് ഈ ബന്ധത്തിന്റെ മൂലക്കല്ല്, സന്തോഷത്തിലും സങ്കടത്തിലും ആശ്വാസവും മാര്ഗനിര്ദേശവും വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്ന സഭാത്മക സംരക്ഷണം.
ദൈവദാസന്മാര് ആത്മീയ നേതൃത്വത്തിന്റെ വിശുദ്ധഭാരം വഹിക്കുമ്പോള്, ആട്ടിന്കൂട്ടത്തെ ജ്ഞാനത്തോടും വിവേകത്തോടും കൂടി നയിക്കുമ്പോള്, സഭയുടെ ജീവനും ചൈതന്യവും ഉയര്ത്തിപ്പിടിക്കുന്നതില് സഭാംഗങ്ങള് അവിഭാജ്യ പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. സേവനം, കാര്യവിചാരകത്വം, പ്രാര്ത്ഥന, അനുസരണം, വിധേയത്വം, കൂട്ടായ്മ എന്നിവയാലുള്ള അവരുടെ അചഞ്ചലമായ പ്രതിബദ്ധതയിലൂടെ, അവര് ദൈവദാസന്റെ പ്രവര്ത്തനങ്ങളിലും ദര്ശനങ്ങളിലും ശക്തികേന്ദ്രങ്ങളാകുന്നു.
ദൈവദാസനും സഭാംഗങ്ങളും ഒരുമിച്ച്, ഒരു പൊതു വിശ്വാസത്താലും ദൈവിക വിളിയോടുള്ള പരസ്പര പ്രതിബദ്ധതയാലും കൈകോര്ത്ത് വിശ്വാസജീവിതം നയിക്കുന്നു. ഈ വിശുദ്ധ ഐക്യത്താല് ശക്തിയും ആശ്വാസവും കൂട്ടായ്മയുടെ കൃപയും കണ്ടെത്തുവാന് സാധിക്കുന്നു. അവര് ദൈവിക സാന്നിധ്യം കണ്ടെത്തുകയും, അവരുടെ ചുവടുകള് മുന്നോട്ടുള്ള പാതയെ പ്രകാശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
സഭാ സമൂഹത്തിനുള്ളിലെ പ്രതിസന്ധികളെ നിര്മാര്ജ്ജനം ചെയ്യുന്നതിന് പരസ്പരമുളള യുക്തമായ ആശയവിനിമയം സഹായിക്കുന്നു. പരാതികള് ബഹുമാനത്തോടെയും സഹാനുഭൂതിയോടെയും പരിഹരിക്കുക. തെറ്റിദ്ധാരണകള് ആഴത്തിലുള്ള വിള്ളലുകളിലേക്ക് കടക്കുന്നത് തടയുക. പരാതികളെ തള്ളിക്കളയുന്നതിനോ ഇകഴ്ത്തുന്നതിനോ പകരം, ശ്രദ്ധയോടെ കേള്ക്കുക, അസംതൃപ്തിയുടെ മൂലകാരണങ്ങള് മനസ്സിലാക്കാനും അവ പരിഹരിക്കാനുള്ള യഥാര്ത്ഥ പ്രതിബദ്ധത പ്രകടിപ്പിക്കാനും ശ്രമിക്കുക. ഇതുവഴി അനുരഞ്ജനത്തിനും സമാധാനത്തിനും അടിത്തറയിടാന് കഴിയും. സുസജ്ജമായൊരു സങ്കേതനഗരം പോലെ സുരക്ഷിതം ആയിരിക്കും സഭാത്മക ജീവിതം.
പ്രതിസന്ധികളെ കൃപയോടെയും അനുരഞ്ജന മനോഭാവത്തോടെയും സമീപിക്കാന് സഭാംഗങ്ങള്ക്ക് ഉത്തരവാദിത്തമുണ്ട്. നീരസത്താല് സഭ, വിശ്വാസ ജീവിതം എന്നിവയില് നിന്ന് പിന്മാറുന്നതിനും പകരം, വിനയത്തോടെയും പ്രതികൂലങ്ങളെ പരിഹാരിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹത്തോടെ ക്രിയാത്മകമായി ഇടപഴകാന് ഉളള ആത്മിക വരവും ദൈവികപദ്ധതിയും വിനിയോഗിക്കണം. സഭാസമൂഹത്തിനുള്ളിലെ വിശ്വാസവും ഐക്യവും പുനഃസ്ഥാപിക്കുന്നതിനും പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നതിനും ഇതിനാല് സാധ്യമാവും.
പ്രാര്ത്ഥനാപൂര്ണ്ണ സംഭാഷണത്തിലൂടെയും വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്യാനുള്ള സന്നദ്ധതയിലൂടെയും സഭയുടെ മൂല്യങ്ങളെയും ദൗത്യങ്ങളെയും ബഹുമാനിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടായ്മയായി മുന്നോട്ടുള്ള പാത രൂപപ്പെടുത്താന് കഴിയും. പ്രതിസന്ധികളെ ഒരുമിച്ച് നേരിടുമ്പോള്, തങ്ങളുടെ ഇടയില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന ദൈവസ്നേഹത്തിന്റെ കരുതല്, കൃപ, പരിവര്ത്തന ശക്തി എന്നിവ കണ്ടെത്തി അനുഭവിക്കുവാന് സാധിക്കുന്നു.
“കോപിച്ചാല് പാപം ചെയ്യാതിരിപ്പിന്. സൂര്യന് അസ്തമിക്കുവോളം നിങ്ങള് കോപം വെച്ചുകൊണ്ടിരിക്കരുതു. പിശാചിന്നു ഇടം കൊടുക്കരുതു” (എഫെസ്യര് 4:26-27). നിഷേധാത്മകമായ വികാരങ്ങള് വര്ദ്ധിപ്പിക്കുയും സഭാസമൂഹത്തില് ഭിന്നിപ്പുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യാതെ, സംഘര്ഷങ്ങളെയും പ്രതിസന്ധികളെയും ഉടനടി പരിഹരിക്കേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം ഈ വാക്യം ഊന്നിപ്പറയുന്നു.
“മൃദുവായ ഉത്തരം ക്രോധത്തെ ശമിപ്പിക്കുന്നു; കഠിനവാക്കോ കോപത്തെ ജ്വലിപ്പിക്കുന്നു” (സദൃശവാക്യങ്ങള് 15:1). ഈ വാക്യം സൗമ്യതയുടെയും വിനയത്തിന്റെയും ശക്തിയെ ഓര്മ്മിപ്പിക്കുന്നു, ക്ഷമയോടെയും ദയയോടെയും പ്രതികരിക്കാന് നമ്മെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. നമ്മുടെ സ്വന്തം ആഗ്രഹങ്ങളെയോ ആവലാതികളെയോക്കാള് മറ്റുള്ളവരുടെ ക്ഷേമത്തിനും ഐക്യത്തിനും മുന്ഗണന നല്കാന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. ആത്യന്തികമായി കൂട്ടായ്മയുടെ ബന്ധങ്ങള് ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും യേശുക്രിസ്തു കാണിച്ചുതന്ന സ്നേഹവും ക്ഷമയും ഉള്ക്കൊള്ളുകയും ചെയ്യുക. പ്രകോപനക്കാരനോട് ശാന്തതയോടും ആത്മനിയന്ത്രണത്തോടും കൂടി പ്രതികരിക്കുക, കോപത്തില് പ്രതികാരം ചെയ്യുന്നത് ഒഴിവാക്കുക. വ്യക്തിത്വങ്ങളെ സ്വകാര്യമായും ആദരവോടെയും സമീപിക്കുക, അവരുടെ കാഴ്ചപ്പാട് മനസ്സിലാക്കാന് ശ്രമിക്കുകയും അനുരഞ്ജനത്തിലേക്കും ധാരണയിലേക്കും വിശ്വാസ സ്ഥിരതയിലേക്കും ക്രിസ്തീയ മൂല്യങ്ങളിലേക്കും അവരെ സൗമ്യമായി നയിക്കുകയും ചെയ്യുക. അവര് സ്വന്തം അറിവുകളാലോ തെറ്റിദ്ധാരണകളില് നിന്നോ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതായി മനസ്സിലാക്കുക. പൊതുവായ അടിസ്ഥാനവും പരസ്പര ധാരണയും വിശ്വാസ സംരക്ഷണവും ക്രിസ്തീയ മൂല്യങ്ങളും നിലനിര്ത്തുവാന് പ്രതിജ്ഞാബദ്ധരാവുക.
ഭൗതീകമായ സംവിധാനങ്ങള്ക്കപ്പുറം ആത്മീകോന്നമനത്തിനും ക്രിസ്തുനാമ പ്രഘോഷണത്തിനും വിശ്വാസജീവിതത്തിനും ഉത്തമ ജീവിതത്തിനും; ഈ ഐക്യതയും സ്നേഹവും വിധേയത്വവും കരുതലും അനുസരണവും നമ്മെ സഹായിക്കട്ടെ. അവിടുത്തെ കൃപയാലും പരിപാലനയാലും തന്നെ…