ലേഖനം: കര്ത്താവിന്റെ മനസ്സറിയുന്നവര് | റോജി തോമസ് ചെറുപുഴ
“കര്ത്താവിന്റെ മനസ്സു അറിഞ്ഞു അവനെ ഗ്രഹിപ്പിക്കാകുന്നവന് ആര്? നാമോ ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സുള്ളവര് ആകുന്നു” (1 കൊരിന്ത്യര് 2:16).
ദൈവത്തിന്റെ ജ്ഞാനത്തിന്റെ വിശാലത എത്രമാത്രം എന്ന് മനസ്സിലാക്കിക്കൊണ്ട് നാം താഴ്മയുള്ളവരായിരിക്കേണം. ദൈവത്തിന്റെ ചിന്തകള് നമ്മുടെ ചിന്തകളേക്കാള് ഉയര്ന്നതാണ്, അവിടുത്തെ വഴികള് നമ്മുടെ ധാരണയ്ക്ക് അതീതമാണ്. അവിടുത്തെ ഉപദേശിക്കുവാനോ മാര്ഗ്ഗനിര്ദ്ദേശം നല്കുവാനോ നമുക്ക് ആവില്ല; കാരണം അവിടുന്നാണ് എല്ലാ അറിവിന്റെയും നിശ്ചയത്തിന്റെയും ഉറവിടം. എന്നിട്ടും, തന്റെ കൃപയില്, അവന് നമുക്ക് ഒരു വിലയേറിയ സമ്മാനം നല്കിയിട്ടുണ്ട്; ‘ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സ് അഥവാ ദൈവാത്മാവ്’. ക്രിസ്തുവുമായുള്ള ഐക്യത്തിലൂടെ, ദൈവവുമായുള്ള ആഴത്തിലുള്ള കൂട്ടായ്മയിലേക്ക് നാം ക്ഷണിക്കപ്പെടുന്നു. നമ്മുടെ സ്വന്ത യുക്തിയുടെ ഇരുട്ടില് അലഞ്ഞുതിരിയാന് അവിടുന്ന് അനുവദിക്കുന്നില്ല, മറിച്ച് ക്രിസ്തുജ്ഞാനത്തിന്റെ പ്രകാശത്താല് നാം നയിക്കപ്പെടുന്നു. ആത്മീയ സത്യങ്ങള് വിവേചിക്കാനും ദൈവഹിതം അന്വേഷിക്കാനും അവിടുത്തെ സ്നേഹവും കൃപയും പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന വിധത്തില് ജീവിക്കാനും ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സിലൂടെ നമുക്ക് അധികാരം നല്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ക്രിസ്തുവുമായുള്ള ബന്ധത്തില് നാം വളരുമ്പോള്, നമ്മുടെ മനസ്സ് നിരന്തരം പുതുക്കപ്പെടുകയും അവനുമായി കൂടുതല് അടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നാം അവിടുത്തെ കണ്ണുകളിലൂടെ ലോകത്തെ കാണാനും അവിടുത്തെ ഹൃദയത്താല് സ്നേഹിക്കാനും അവിടുത്തെ സത്യത്തില് നടക്കാനും തുടങ്ങുന്നു. ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സ് ഒരു സമ്മാനം മാത്രമല്ല, ഒരു വിളിയാണ്. ഇരുട്ടില് നിന്ന് തന്റെ രക്ഷാകര പ്രകാശത്തിലേക്ക് നമ്മെ വിളിച്ചവനെ ബഹുമാനിക്കുന്ന തലത്തില് ജീവിക്കാന് വേര്തിരിച്ചുളള വിളി ലഭിച്ചവരാണ് നാം.
ദൈവജ്ഞാനത്തില് ആശ്രയിക്കുകയും അവന്റെ ആത്മാവിന്റെ മാര്ഗ്ഗനിര്ദേശത്തില് നടക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് ഈ മനസ്സ് വളര്ത്തിയെടുക്കാന് നാം താഴ്മയോടെ ശ്രമിക്കുക. ക്രിസ്തുവില് നാം ജ്ഞാനത്തിന്റെ പൂര്ണതയും യഥാര്ത്ഥ ലക്ഷ്യത്തിലേക്കുള്ള പാതയും കണ്ടെത്തുന്നു.
പഴയ നിയമത്തില് പ്രവാചകനായ യെശയ്യാവ് ദൈവത്തിന്റെ ജ്ഞാനത്തിന്റെയും ശക്തിയുടെയും അറിവില്ലായ്മയില് അത്ഭുതപ്പെടുന്നു; ‘ആരാണ് കര്ത്താവിന്റെ ആത്മാവിനെ നിര്ദ്ദേശിച്ചത്, അല്ലെങ്കില് അവന്റെ ഉപദേഷ്ടാവായി അവനെ പഠിപ്പിച്ചത്?’ ദൈവത്തിന്റെ അനന്തമായ ധാരണയും മനുഷ്യന്റെ പരിമിതിയും തമ്മിലുള്ള വലിയ വ്യത്യാസത്തെ ഈ വാക്യം എടുത്തുകാണിക്കുന്നു. സ്രഷ്ടാവെന്ന നിലയില് ദൈവം നമ്മുടെ പരിമിതമനസ്സുകളെ മറികടക്കുന്ന തലത്തിലാണ് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതെന്ന് ഊന്നിപ്പറയുന്നു.
അപ്പൊസ്തലനായ പൗലോസ്, ദൈവത്തിന്റെ കാര്യങ്ങള് മനസ്സിലാക്കുമ്പോള് മനുഷ്യന്റെ ജ്ഞാനം അപര്യാപ്തമാണെന്ന് വിവരിക്കുന്നു. ദൈവത്തെ പഠിപ്പിക്കാനോ അവന്റെ മനസ്സിനെ പൂര്ണ്ണമായി മനസ്സിലാക്കാനോ ആര്ക്കും കഴിയില്ലെന്ന് യെശയ്യാവ് അംഗീകരിച്ചതുപോലെ, ദൈവിക വെളിപ്പെടുത്തലില്ലാതെ നമ്മുടെ സ്വാഭാവിക കഴിവുകള്ക്ക് ദൈവത്തിന്റെ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളോ പദ്ധതികളോ മനസ്സിലാക്കാന് കഴിയില്ലെന്ന് പൗലോസ് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു. ദൈവത്തിന്റെ ധാരണയും നമ്മുടേതും തമ്മിലുള്ള ഈ വലിയ വ്യത്യാസം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, പൗലോസ് വിശ്വാസികള്ക്ക് ആഴമായ സത്യത്തിന്റെ ഒരു ഉറപ്പുനല്കുന്നു; “നാമോ ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സുള്ളവര് ആകുന്നു” (1 കൊരിന്ത്യര് 2:16). ഈ പ്രസ്താവന ക്രിസ്തുവുമായുള്ള നമ്മുടെ ഐക്യത്തിന്റെ പരിവര്ത്തന ശക്തിയെക്കുറിച്ചാണ് സംസാരിക്കുന്നത്. പരിശുദ്ധാത്മാവിലൂടെ, വിശ്വാസികള്ക്ക് ദൈവഹിതത്തെക്കുറിച്ചും അവിടുത്തെ ഉദ്ദേശ്യങ്ങള്ക്കനുസരിച്ച് ചിന്തിക്കാനും പ്രവര്ത്തിക്കാനുമുള്ള കഴിവിനെക്കുറിച്ചും ഉള്ക്കാഴ്ച നല്കുന്നു.
റോമാക്കാര്ക്കുള്ള തന്റെ ലേഖനത്തില് പൗലോസ് ഇതിനെക്കുറിച്ച് വിശദീകരിക്കുന്നു; “ഈ ലോകത്തിന്നു അനുരൂപമാകാതെ നന്മയും പ്രസാദവും പൂര്ണ്ണതയുമുള്ള ദൈവഹിതം ഇന്നതെന്നു തിരിച്ചറിയേണ്ടതിന്നു മനസ്സു പുതുക്കി രൂപാന്തരപ്പെടുവിന്” (റോമര് 12:2). ക്രിസ്തുവിനെപ്പോലെ കൂടുതല് ചിന്തിക്കാന് വിശ്വാസികളെ ക്രമാനുഗതമായി രൂപപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു പ്രക്രിയയാണ് മനസ്സിന്റെ പുതുക്കല്, ഇത് ദൈവഹിതത്തെ വിവേചിക്കാനും പിന്തുടരാനും അവരെ അനുവദിക്കുന്നു.
ആത്മീയ സത്യങ്ങള് വിവേചിക്കാനും ദൈവത്തിന്റെ വഴികള് മനസ്സിലാക്കാനുമുള്ള കഴിവിനെയാണ് ‘ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സ്’ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. “എന്നാല് പ്രാകൃത മനുഷ്യന് ദൈവാത്മാവിന്റെ ഉപദേശം കൈക്കൊള്ളുന്നില്ല; അതു അവന്നു ഭോഷത്വം ആകുന്നു. ആത്മികമായി വിവേചിക്കേണ്ടതാകയാല് അതു അവന്നു ഗ്രഹിപ്പാന് കഴിയുന്നതുമല്ല. ആത്മികനോ സകലത്തെയും വിവേചിക്കുന്നു; താന് ആരാലും വിവേചിക്കപ്പെടുന്നതുമില്ല” (1 കൊരിന്ത്യര് 2:14-15). ഇവിടെ പൗലോസ് ‘സ്വാഭാവിക മനുഷ്യനെ’ ‘ആത്മീയ മനുഷ്യനുമായി’ താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നു. മനുഷ്യന്റെ ജ്ഞാനത്തെ ആശ്രയിക്കുന്ന ‘സ്വാഭാവിക മനുഷ്യന്’; ആത്മാവിന്റെ കാര്യങ്ങള് ആത്മീയമായി വിവേചിക്കപ്പെടേണ്ടതാകയാല് അവ സ്വീകരിക്കാനോ മനസ്സിലാക്കാനോ കഴിയില്ല. എന്നിരുന്നാലും, പരിശുദ്ധാത്മാവിനാല് നയിക്കപ്പെടുന്ന ‘ആത്മീയ മനുഷ്യന്’ ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സ് ഉള്ളതിനാല് എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ശരിയായി വിവേചിക്കാന് കഴിയും.
ഫിലിപ്പിയിലെ വിശ്വാസികള്ക്കായുള്ള പൗലോസിന്റെ പ്രാര്ത്ഥന ആത്മീയ വളര്ച്ചയ്ക്കുള്ള അതേ ആഗ്രഹത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു; “ക്രിസ്തുയേശുവിലുള്ള ഭാവം തന്നേ നിങ്ങളിലും ഉണ്ടായിരിക്കട്ടെ” (ഫിലിപ്പിയര് 2:5). ഇവിടെ, ക്രിസ്തുവിന്റെ താഴ്മയും നിസ്വാര്ത്ഥതയും സ്വീകരിക്കാന് പൗലോസ് വിശ്വാസികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു, അത് ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തിന്റെ കേന്ദ്രമാണ്. ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സ് ദൈവിക രഹസ്യങ്ങള് മനസ്സിലാക്കുക മാത്രമല്ല, ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്വഭാവം അവന്റെ വിനയം, അനുസരണം, സ്നേഹം എന്നിവ ഉള്ക്കൊള്ളുകയും ചെയ്യുന്നു.
ദൈവത്തിന്റെ ജ്ഞാനം ഈ ലോകത്തിന്റെ ജ്ഞാനികളില് നിന്ന് മറഞ്ഞിരിക്കുകയും; എന്നാല് ക്രിസ്തുവിലുള്ളവര്ക്ക് വെളിപ്പെടുത്തപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന ഒന്നാണെന്ന് പൗലോസ് പലപ്പോഴും പ്രബോധിപ്പിക്കാറുണ്ട്. “അതു ഒക്കെയും സ്വേച്ഛാരാധനയിലും താഴ്മയിലും ശരീരത്തിന്റെ ഉപേക്ഷയിലും രസിക്കുന്നവര്ക്കു ജ്ഞാനത്തിന്റെ പേരു മാത്രമുള്ളതു; ജഡാഭിലാഷം അടക്കുവാനോ പ്രയോജനമുള്ളതല്ല” (കൊലൊസ്സ്യര് 2:23). ജ്ഞാനത്തിന്റെയും പരിജ്ഞാനത്തിന്റെയും നിക്ഷേപങ്ങളൊക്കെയും മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്റെ മര്മ്മം, അതായത് ക്രിസ്തു എന്നതിനെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം എഴുതുന്നു. “അതു പൂര്വ്വകാലങ്ങള്ക്കും തലമുറകള്ക്കും മറഞ്ഞുകിടന്ന മര്മ്മം എങ്കിലും ഇപ്പോള് അവന്റെ വിശുദ്ധന്മാര്ക്കു വെളിപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു” (കൊലൊസ്സ്യര് 1:26). കാലങ്ങളായി മറഞ്ഞിരുന്ന ഈ രഹസ്യം ഇപ്പോള് വിശുദ്ധര്ക്ക് ബോധ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സ് വിശ്വാസികള്ക്ക് ഈ ദിവ്യജ്ഞാനത്തിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം നല്കുകയും ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്ന രീതിയില് ജീവിക്കാന് അവരെ പ്രാപ്തരാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
“നിങ്ങളില് ഒരുത്തന്നു ജ്ഞാനം കുറവാകുന്നു എങ്കില് ഭര്ത്സിക്കാതെ എല്ലാവര്ക്കും ഔദാര്യമായി കൊടുക്കുന്നവനായ ദൈവത്തോടു യാചിക്കട്ടെ; അപ്പോള് അവന്നു ലഭിക്കും” (യാക്കോബ് 1:5). ദൈവം നല്കിയ ഈ ജ്ഞാനം ശുദ്ധവും സമാധാനപരവും സൗമ്യവും കരുണ നിറഞ്ഞതുമാണ്. “ഉയരത്തില്നിന്നുള്ള ജ്ഞാനമോ ഒന്നാമതു നിര്മ്മലവും പിന്നെ സമാധാനവും ശാന്തതയും അനുസരണവുമുള്ളതും കരുണയും സദ്ഫലവും നിറഞ്ഞതും പക്ഷപാതവും കപടവും ഇല്ലാത്തതുമാകുന്നു” (യാക്കോബ് 3:17). അത് ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സുമായി യോജിക്കുകയും നീതിയുടെയും സമാധാനത്തിന്റെയും ജീവിതത്തിലേക്ക് നയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സ് ഉണ്ടായിരിക്കുക എന്നതിനര്ത്ഥം ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്വഭാവത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന രീതിയില് ജീവിക്കാന് വിശ്വാസികള് വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നാണ്. “ഭൂമിയിലുള്ളതല്ല ഉയരത്തിലുള്ളതു തന്നേ ചിന്തിപ്പിന്” (കൊലോസ്യര് 3:2). “ഒടുവില് സഹോദരന്മാരേ, സത്യമായതു ഒക്കെയും ഘനമായതു ഒക്കെയും നീതിയായതു ഒക്കെയും നിര്മ്മലമായതു ഒക്കെയും രമ്യമായതു ഒക്കെയും സല്കീര്ത്തിയായതു ഒക്കെയും സല്ഗുണമോ പുകഴ്ചയോ അതു ഒക്കെയും ചിന്തിച്ചുകൊള്വിന്” (ഫിലിപ്പിയര് 4:8).
“അവയാല് ഞങ്ങള് സങ്കല്പങ്ങളും ദൈവത്തിന്റെ പരിജ്ഞാനത്തിന്നു വിരോധമായി പൊങ്ങുന്ന എല്ലാ ഉയര്ച്ചയും ഇടിച്ചുകളഞ്ഞു, ഏതു വിചാരത്തെയും ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള അനുസരണത്തിന്നായിട്ടു പിടിച്ചടക്കി, നിങ്ങളുടെ അനുസരണം തികഞ്ഞു വരുമ്പോള് എല്ലാ അനുസരണക്കേടിന്നും പ്രതികാരം ചെയ്വാന് ഒരുങ്ങിയുമിരിക്കുന്നു. നിങ്ങള് പുറമെയുള്ളതു നോക്കുന്നു.” (2 കൊരിന്ത്യര് 10:5-6). ദൈവത്തിന്റെ സത്യത്തിന് വിരുദ്ധമായ എന്തും നിരസിച്ചുകൊണ്ട് എല്ലാ ചിന്തകളെയും ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സുമായി സമന്വയിപ്പിക്കേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം പൗലോസ് ഊന്നിപ്പറയുന്നു.
ദൈവത്തിന്റെ മനസ്സ് നമ്മുടെ പൂര്ണ്ണ ഗ്രാഹ്യത്തിന് അതീതമാണെങ്കിലും, അവന് കൃപാപൂര്വം ക്രിസ്തുവിന്റെ മനസ്സ് നമുക്ക് നല്കുന്നു. ഇത് അവിടുത്തെ ഇഷ്ടം മനസിലാക്കാനും ആത്മീയ വിവേകം വളര്ത്താനും അവിടുത്തെ ജ്ഞാനവും സ്നേഹവും പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന രീതിയില് ജീവിക്കാനും നമ്മെ പ്രാപ്തരാക്കുന്നു. വിശ്വാസികളെന്ന നിലയില്, ക്രിസ്തുവിന്റെ ജ്ഞാനത്തിന്റെയും കൃപയുടെയും പൂര്ണ്ണതയില് നടക്കാന് പരിശുദ്ധാത്മാവിനെ നമ്മുടെ ചിന്തകളെയും പ്രവര്ത്തനങ്ങളെയും രൂപപ്പെടുത്താന് അനുവദിച്ചുകൊണ്ട് നമ്മുടെ മനസ്സിനെ നിരന്തരം പുതുക്കാനാണ് നാം വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. ദൈവത്തിന്റെ മനസ്സിലേക്കും ഇച്ഛാശക്തിയിലേക്കും സവിശേഷമായ പ്രവേശനം ലഭിച്ചവരായ നിരവധി വ്യക്തികളെ ബൈബിളില് പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നു.
മോശെ; ദൈവഹിതം അറിയുകയും അത് ഇസ്രായേലിലെ ജനങ്ങളെ അറിയിക്കുകയും ചെയ്ത ഏറ്റവും പ്രമുഖ വ്യക്തികളില് ഒരാളാണ് മോശ. സീനായി പര്വതത്തില് വച്ച് ദൈവത്തില് നിന്ന് നേരിട്ട് പത്ത് കല്പ്പനകള് ലഭിച്ച അദ്ദേഹം ഇസ്രായേല്യരെ ഈജിപ്തില് നിന്ന് നയിക്കാന് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. ദൈവവുമായുള്ള അടുത്ത ബന്ധത്താല് തന്നെ അദ്ദേഹം പലപ്പോഴും ദൈവത്തിനും ജനങ്ങള്ക്കും ഇടയില് ഒരു ഇടനിലക്കാരനായി പ്രവര്ത്തിച്ചു. ഈജിപ്തിലെ അടിമത്തത്തില് നിന്ന് ഇസ്രായേല്യരെ നയിക്കാന് ദൈവിക നിയോഗം ലഭിച്ചുകൊണ്ട് മോശെ കത്തുന്ന മുള്പടര്പ്പിന്റെ രൂപത്തില് ദൈവത്തെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു (പുറപ്പാട് 3).
സീനായി പര്വ്വതത്തിന്റെ കൊടുമുടിയില്, ഇസ്രായേല്യരുടെ നിയമത്തിന്റെയും ധാര്മ്മികതയുടെയും അടിത്തറയായ, ദൈവത്തിന്റെ കൈകൊണ്ട് കൊത്തിവച്ച പത്ത് കല്പ്പനകളും മറ്റ് നിയമങ്ങളും ദൈവത്തില് നിന്ന് നേരിട്ട് അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിക്കുന്നു (പുറപ്പാട് 19, 20). മോശെ പലപ്പോഴും ദൈവത്തിനും ഇസ്രായേല്യര്ക്കുമിടയില് മധ്യസ്ഥത വഹിക്കുകയും അവര്ക്കുവേണ്ടി അപേക്ഷിക്കുകയും ദൈവത്തിന്റെ നിര്ദ്ദേശങ്ങള് അറിയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. (പുറപ്പാട് 32, 34). ദൈവവുമായുള്ള മോശെയുടെ അടുപ്പമുള്ള സംഭാഷണങ്ങള് ഒരു ജനതയുടെ വിധി രൂപപ്പെടുത്തുകയും ദൈവവുമായുള്ള അവരുടെ ഉടമ്പടിക്ക് അടിത്തറയിടുകയും ചെയ്തു.
പഴയനിയമത്തിലെ പല പ്രവാചകന്മാര്ക്കും ദൈവഹിതത്തെക്കുറിച്ചും ഭാവി സംഭവങ്ങളെക്കുറിച്ചും ഉള്ക്കാഴ്ച നല്കിയിരുന്നു. യെശയ്യാവ്, യിരെമ്യാവ്, എസെക്കിയേല്, ദാനിയേല് എന്നിവരുള്പ്പെടെയുള്ള ഈ പ്രവാചകന്മാര്ക്ക് ദൈവത്തില് നിന്ന് ദര്ശനങ്ങളും സന്ദേശങ്ങളും ലഭിച്ചു. അവര് അത് ജനങ്ങളിലേക്ക് എത്തിച്ചു. ദൈവത്തിന്റെ നിര്ദ്ദേശങ്ങള്ക്ക് അനുസൃതമായി ഇസ്രായേല്യരെ നയിക്കുകയും മുന്നറിയിപ്പ് നല്കുകയും ആശ്വസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതായിരുന്നു അവരുടെ കര്ത്തവ്യം. സമകാലിക സംഭവങ്ങള്, ഭാവി ഫലങ്ങള്, ദൈവിക പദ്ധതികള് എന്നിവയെക്കുറിച്ച് അവര്ക്ക് ദൈവത്തില് നിന്ന് നേരിട്ടുള്ള വെളിപ്പെടുത്തലുകള് ലഭിക്കുന്നു. മിശിഹായുടെ വരവും ഇസ്രായേലിന്റെ പുനഃസ്ഥാപനവും യെശയ്യാവ് പ്രവചിക്കുന്നു (യെശയ്യാ 9,53).
പ്രവാചകന്മാര് പലപ്പോഴും വരാനിരിക്കുന്ന ന്യായവിധിയെക്കുറിച്ചുള്ള മുന്നറിയിപ്പിന്റെ സന്ദേശങ്ങള് നല്കുകയോ ആശ്വാസവും പ്രത്യാശയും നല്കുകയോ ചെയ്യുന്നു. അനുസരണക്കേട് മൂലം വരാനിരിക്കുന്ന നാശത്തെക്കുറിച്ച് യിരെമ്യാവ് മുന്നറിയിപ്പ് നല്കുന്നു, മാത്രമല്ല ഭാവിയിലെ പുനഃസ്ഥാപനത്തെക്കുറിച്ചും സംസാരിക്കുന്നു. “നിങ്ങള് പ്രത്യാശിക്കുന്ന ശുഭഭാവി വരുവാന് തക്കവണ്ണം ഞാന് നിങ്ങളെക്കുറിച്ചു നിരൂപിക്കുന്ന നിരൂപണങ്ങള് ഇന്നവ എന്നു ഞാന് അറിയുന്നു; അവ തിന്മെക്കല്ല നന്മെക്കത്രേയുള്ള നിരൂപണങ്ങള് എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു” (യിരെമ്യാവ് 29:11). എസെക്കിയേലിനെയും ദാനിയേലിനെയും പോലുള്ള പ്രവാചകന്മാര്ക്ക് ദൈവിക പദ്ധതികളും ആത്മീയ യാഥാര്ത്ഥ്യങ്ങളുടെ സ്വഭാവവും വെളിപ്പെടുത്തുന്ന വിപുലമായ ദര്ശനങ്ങള് ലഭിക്കുന്നു (യേഹേസ്കേല് 1, ദാനീയേല് 7).
ദൈവിക ദീര്ഘവീക്ഷണത്തിന്റെയും ഉപദേശത്തിന്റെയും പാത്രങ്ങളായ പ്രവാചകന്മാര് യുഗങ്ങളോളം ദൈവത്തിന്റെ ശബ്ദം പ്രതിധ്വനിപ്പിച്ചു. യെശയ്യാവിന്റെ പ്രവചനങ്ങള് ഒരു രക്ഷകന്റെ വരവിനെയും ഇസ്രായേലിന്റെ പുനഃസ്ഥാപനത്തെയും വിളിച്ചറിയിച്ചു. അതേസമയം യിരെമ്യാവിന്റെ മുന്നറിയിപ്പുകള് ന്യായവിധിയുടെയും ഭാവി പ്രത്യാശയുടെയും വ്യക്തമായ ചിത്രം വെളിവാക്കി. എസെക്കേലിന്റെ ദര്ശനങ്ങളും ദാനിയേലിന്റെ വെളിപ്പെടുത്തലുകളും ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതിയുടെ നിഗൂഢതകളും നന്മയും തിന്മയും തമ്മിലുള്ള പോരാട്ടവും അനാവരണം ചെയ്തു. ഈ പ്രവാചകന്മാര് തങ്ങളുടെ ദൈവിക കണ്ടുമുട്ടലുകളിലൂടെ മാര്ഗനിര്ദേശവും ആശ്വാസവും ദീര്ഘവീക്ഷണവും വാഗ്ദാനം ചെയ്യുകയും തങ്ങളുടെ ജനങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളോട് സംസാരിക്കുകയും ദൈവിക നീതിയെക്കുറിച്ചും കരുണയെക്കുറിച്ചും അവരുടെ ധാരണയെ രൂപപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.
പ്രാഥമികമായി ഒരു രാജാവും യോദ്ധാവുമായി അറിയപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കിലും, ദാവീദിന് ദൈവവുമായി ആഴത്തിലുള്ള ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. കൂടാതെ, അവിടുത്തെ മാര്ഗനിര്ദേശം തേടുകയും ചെയ്തു. തന്റെ ചിന്തകളും പ്രാര്ത്ഥനകളും ദൈവത്തോട് പ്രകടിപ്പിച്ച ദാവീദിന്റെ സങ്കീര്ത്തനങ്ങളില് പലതും ‘ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം ഹൃദയത്തെ പിന്തുടരുന്ന ഒരു മനുഷ്യന്’ ആയ ദാവീദിനെ വെളിവാക്കുന്നു. ദാവീദിന്റെ അഗാധമായ വിശ്വാസവും അനുതാപവും ദൈവവുമായുള്ള സവിശേഷമായ ബന്ധത്തെ വിവരിക്കുന്നു. “ഇപ്പോഴോ നിന്റെ രാജത്വം നിലനില്ക്കയില്ല; യഹോവ നിന്നോടു കല്പിച്ചതിനെ നീ പ്രമാണിക്കായ്കകൊണ്ടു തനിക്കു ബോധിച്ച ഒരു പുരുഷനെ യഹോവ അന്വേഷിച്ചിട്ടുണ്ടു; അവനെ യഹോവ തന്റെ ജനത്തിന്നു പ്രഭുവായി നിയമിച്ചിരിക്കുന്നു” (1 ശമൂവേല് 13:14). ദൈവവുമായുള്ള തന്റെ ബന്ധവും പോരാട്ടങ്ങളും നന്ദിയും പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന പ്രാര്ത്ഥനകളും സ്തുതിഗീതങ്ങളുമായ നിരവധി സങ്കീര്ത്തനങ്ങള് ദാവീദ് രചിച്ചു. ഈ രചനകള് നമ്മുടെ ആരാധനയുടെയും വിശ്വാസത്തിന്റെയും കേന്ദ്രമാണ് (സങ്കീര്ത്തനങ്ങള് 23, 51).
പരമാധികാരിയായി മാറിയ ഇടയനായിരുന്ന ദാവീദ് രാജാവ് ഭക്തിയോടെ കര്ത്താവിന്റെ മുന്പില് നൃത്തം ചെയ്തു. സങ്കീര്ത്തനങ്ങള് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പോരാട്ടങ്ങളുടെയും വിജയങ്ങളുടെയും അചഞ്ചലമായ വിശ്വാസത്തിന്റെയും പ്രകീര്ത്തനങ്ങളായി. സങ്കീര്ത്തനങ്ങലൂടെ ദൈവവുമായുള്ള ദാവീദിന്റെ വ്യക്തിപരമായ ബന്ധം തുറന്നുകാട്ടപ്പെട്ടു, ഇത് ജീവിതത്തിലെ പ്രക്ഷുബ്ധതയ്ക്കിടയില് ദൈവത്തിലുള്ള തന്റെ അഗാധ വിശ്വാസത്തെ വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭരണകാലം രാജകീയ വിജയങ്ങളാല് മാത്രമല്ല, സ്രഷ്ടാവുമായുള്ള ആഴമേറിയതും നിലനില്ക്കുന്നതുമായ ബന്ധത്താല് അടയാളപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.
പുതിയനിയമത്തില്, ദൈവപുത്രനും പരിശുദ്ധ ത്രിത്വത്തിന്റെ ഭാഗവുമായ യേശു ദൈവഹിതത്തെക്കുറിച്ച് ആഴത്തിലുള്ള അറിവുള്ളവനായി അവതരിച്ചു. തന്റെ പഠിപ്പിക്കലുകളിലൂടെയും ഉപമകളിലൂടെയും പ്രവര്ത്തനങ്ങളിലൂടെയും അവിടുന്ന് ദൈവത്തിന്റെ സ്വഭാവവും ഉദ്ദേശ്യങ്ങളും വെളിപ്പെടുത്തി. യേശുവിന്റെ ജീവിതവും ദൗത്യവും മനുഷ്യരാശിക്കായുള്ള ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതിയുടെ പൂര്ത്തീകരണമായിരുന്നു.
യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ പഠിപ്പിക്കലുകളും അത്ഭുതങ്ങളും ത്യാഗപരമായ മരണവും മനുഷ്യരാശിയോടുള്ള ദൈവത്തിന്റെ സ്നേഹവും പദ്ധതിയും വെളിപ്പെടുത്തുന്നതായിരുന്നു. യേശുവിന്റെ ജീവിതവും ദൗത്യവും മിശിഹായെക്കുറിച്ചുള്ള പഴയ നിയമത്തിലെ പ്രവചനങ്ങളുടെ പൂര്ത്തീകരണമായി; “ഞാന് ന്യായപ്രമാണത്തെയൊ പ്രവാചകന്മാരെയോ നീക്കേണ്ടതിന്നു വന്നു എന്നു നിരൂപിക്കരുതു; നീക്കുവാനല്ല നിവര്ത്തിപ്പാനത്രെ ഞാന് വന്നതു” (മത്തായി 5:17). യേശുക്രിസ്തു അനുദിനം പ്രാര്ത്ഥനയിലൂടെ പിതാവുമായി ആശയവിനിമയം നടത്തുകയും ദൈവഹിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള തന്റെ അഗാധമായ അറിവിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.
തര്സൊസിലെ ‘ശൌല്’ എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്ന പൗലോസ് നാടകീയവും ആത്മീയവുമായ ഒരു പരിവര്ത്തനം അനുഭവിക്കുകയും യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ സന്ദേശം പ്രചരിപ്പിക്കാന് ദൈവം അദ്ദേഹത്തെ തിരഞ്ഞെടുക്കുകയും ചെയ്തു. ആദ്യകാല ക്രിസ്ത്യന് സമൂഹങ്ങളിലേക്കുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ കത്തുകളും (ലേഖനങ്ങളും) പഠിപ്പിക്കലുകളും ദൈവത്തില് നിന്നുള്ള അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ച വെളിപ്പെടുത്തലുകളും മാര്ഗനിര്ദേശവും ആയിരുന്നു. ക്രിസ്തീയ ഉപദേശങ്ങളെയും ധാര്മ്മികതയെയും കുറിച്ചുള്ള തന്റെ ധാരണയെ രൂപപ്പെടുത്തുന്ന ദര്ശനങ്ങളും വെളിപ്പെടുത്തലുകളും പൗലോസിന് ദൈവത്തില് നിന്ന് ലഭിക്കുന്നു. ഡമാസ്കസിലേക്കുള്ള വഴിയിലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആത്മീയപരിവര്ത്തന അനുഭവം ഒരു നിര്ണായക നിമിഷമാണ്. (പ്രവൃത്തികള് 9). ദൈവശാസ്ത്രപരമായ ഉള്ക്കാഴ്ചകള്, ധാര്മ്മിക മാര്ഗ്ഗനിര്ദ്ദേശം, പ്രായോഗിക ഉപദേശം എന്നിവ നല്കിക്കൊണ്ട് അദ്ദേഹം വിവിധ ക്രിസ്ത്യന് സമൂഹങ്ങള്ക്ക് കത്തുകള് എഴുതുന്നു. ഈ ലേഖനങ്ങള് പുതിയനിയമത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗമാണ്.
ബൈബിള് പ്രതിപാദിക്കുന്ന ആളുകള് ദൈവിക മാര്ഗനിര്ദേശം സ്വീകരിക്കുകയും മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്ത വ്യത്യസ്ത വഴികളെ ഇവരുടെ അനുഭവങ്ങളാലും പ്രവൃത്തികളാലും പഠിപ്പിക്കലുകളാലും വ്യക്തമാക്കുന്നു. ഇവരുടെ അനുഭവങ്ങള്; മനുഷ്യരും ദൈവവും തമ്മിലുള്ള സങ്കീര്ണ്ണമായ ബന്ധം പ്രകടമാക്കുന്ന നേതാക്കള്, പ്രവാചകന്മാര്, രാജാക്കന്മാര്, പ്രബോധകര് തുടങ്ങി വൈവിധ്യമാര്ന്ന വ്യക്തിത്വങ്ങളെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയും നമുക്ക് പാഠമാകുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ വ്യക്തികള്ക്ക് ദൈവവുമായി പ്രത്യേക ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു, അത് ദൈവത്തിന്റെ ഇഷ്ടം വിവിധ രീതികളില് മനസ്സിലാക്കാനും ആശയവിനിമയം നടത്താനും അവരെ അനുവദിച്ചു. ബൈബിള് കാലഘട്ടത്തില് ദൈവിക ആശയവിനിമയവും മാര്ഗനിര്ദേശവും എങ്ങനെ വിനിമയം ചെയ്യപ്പെട്ടു; ഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടു എന്നതിന്റെ വ്യത്യസ്ത വശങ്ങള് അവരുടെ ജീവിതാനുഭവങ്ങളിലൂടെ വെളിവാക്കപ്പെട്ടു.
ബൈബിളിള്, ചില വ്യക്തികള്ക്ക് ദൈവത്തിന്റെ മനസ്സിലും ഇച്ഛാശക്തിയിലും ആഴത്തിലുള്ള ഉള്ക്കാഴ്ചയും ബന്ധവും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന വസ്തുത നമുക്ക് മനസിലാക്കിത്തരുന്നു. ദൈവിക വെളിപാടിന്റെ വിശാലമായ രൂപീകരണത്താല്, തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഓരോരുത്തരും ദൈവഹിതത്തിന്റെയും ജ്ഞാനത്തിന്റെയും സവിശേഷത ഉള്ക്കൊള്ളുന്നു. ദൈവം തന്റെ ഇഷ്ടം വെളിവാക്കുകയും സംസാരിക്കുകയും ആശയവിനിമയം നടത്തുകയും ചരിത്രത്തെ രൂപപ്പെടുത്തുകയും മനുഷ്യരാശിയുമായുള്ള ബന്ധം പരിപോഷിപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത നിരവധി വഴികളെയും അനുഭവങ്ങളെയും നമുക്ക് തിരുവചനം സാക്ഷ്യമാകുന്നു.
ആകയാല് ദൈവഹിതപ്രകാരമുള്ളവരായി നടന്ന് അവിടുത്തെ മനസ്സറിയുന്നവരായി, അവിടുത്തോട് സംസാരിക്കുന്ന പ്രിയപുതന്മാരായി നമുക്കും ആത്മാവില് മുന്നേറാം. അതിന് തമ്പുരാന് നമ്മെ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ.