ലേഖനം: തായ്‌വേരിന്റെ മഹത്വം | രാജൻ പെണ്ണുക്കര
വേരുകൾ മുറിച്ചു മാറ്റി വൃക്ഷത്തേ ബോൺസായി ആക്കി മാറ്റുന്ന രീതിയും അതിനുവേണ്ടി പരിശ്രമിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടവും നമ്മുടെ ചുറ്റും ഉണ്ട്. അതിന്റ വളർച്ച മനഃപൂർവ്വം മുരടിപ്പിച്ച് അഥവാ തടസ്സപ്പെടുത്തി അതിനെ കുള്ളൻ ആക്കി മാറ്റി അവരുടെ നിയന്ത്രണത്തിൽ കൊണ്ടുവരുന്ന വിദ്യയാണ് ഇവിടെ പ്രായോഗികമാക്കുന്നത്. എന്നാൽ അങ്ങനെ വിധേയമാകുന്ന ചെടികൾക്ക് വെയിൽ കൊള്ളുവാനും മറ്റ് പ്രതിസന്ധികളെ സ്വയം തരണം ചെയ്ത് അതിജീവിക്കാനും കഴിയില്ല എന്ന സത്യം മറക്കരുത്. എന്നാൽ അതിന്റെ ഗുണവും ദോഷവും അല്ല ഇന്നത്തെ പ്രമേയം.
വൃക്ഷം മുകളിലോട്ട് വളർന്നു പോങ്ങുമ്പോൾ തായ്‌വേരിന്റെ യാത്ര താഴോട്ടാണെന്ന് ഓർക്കുക. ഒരു വൃക്ഷത്തേ വളരെ ഉയരത്തിൽ വളരുവാൻ സഹായിക്കുന്നതും അതിനെ നിലനിർത്തുന്നതും തായ്‌വേരിന്റെയും കൂട്ടുകാരുടെയും അദൃശ്യമായ അശ്രാന്ത പ്രവർത്തനം ആണെന്ന വസ്തുത മറക്കരുത്. മാത്രവുമല്ല, അതിന്റെ പ്രവർത്തനം കാണാമറയത്തായതിനാൽ സ്വയം പ്രശംസിക്കാനും പൊങ്ങച്ചവും ക്രെഡിറ്റ്‌ പറയാനും പ്രദർശിപ്പിക്കാനും മറ്റും ഒന്നും ഇല്ല എന്നതും സത്യം. വലിയ പ്രതിസന്ധികളും അതുപോലെ ഒരു തുള്ളി ജലം പോലും മണ്ണിൽ ഇല്ലാതെ ഉണങ്ങി വരണ്ട അനുഭവത്തിലും, വാടികരിഞ്ഞ് തളർന്നു വീഴുമെന്ന അവസ്ഥയിലും, കൊടുംകാറ്റും കോളും മഴയും വെയിലും ഉലച്ചിലും വന്നപ്പോൾ വീഴാതെ താങ്ങി നേരെ നിർത്തുവാൻ തായ്‌വേര് അനുഭവിച്ച വേദനയും പരിശ്രമവും ആരും അറിയുന്നില്ല. വൃക്ഷത്തിന്റെ ജീവൻ നിലനിർത്താൻ മണ്ണിന്റെ അടിയിൽ ഉഴുന്നിറങ്ങി ആഹാരം തേടിയ കഥ ശിഖരങ്ങൾക്കും ആ ശിഖരങ്ങളെ പറ്റിക്കൂടി അതിന്റെ നന്മകൾ അപഹരിക്കുന്ന ഇത്തിൾ കണ്ണികൾക്കും മനസ്സിലാകില്ല. ഒരു കാര്യം സത്യമല്ലേ, തായ്‌വേര് അധികപറ്റാണെന്ന് കൂടെയുള്ള വേരുകൾ ഒരിക്കലും പറയില്ല കാരണം ജനിച്ച നാൾ മുതൽ അവർ കണ്ടും കേട്ടും ഒരുമിച്ചാണ് വളർന്നത്. എന്നാൽ ഇന്നലെ മുളച്ച ശിഖരങ്ങളും ആ ശിഖരങ്ങളെ പറ്റിക്കൂടി വളരുന്ന ഇത്തിൾ കണ്ണികളും ചിലപ്പോൾ തായ്‌വേര് അധികപറ്റാണെന്ന് തോന്നിയേക്കാം, പറഞ്ഞേക്കാം. എന്നാൽ അങ്ങനെയുള്ള തായ്‌വേര് അറുത്തു മാറ്റിയാൽ ഉണ്ടാകുന്ന വേദനയും പരിണിത ഫലങ്ങളും ആർക്കെങ്കിലും ഊഹിക്കാൻ കഴിയുമോ?.
എന്നാൽ ഈ പ്രവണത എല്ലാമേഖലയിലും പ്രത്യേകിച്ച്‌ ആത്മീക ഗോളത്തിലും പടർന്നു വ്യാപിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ തികച്ചും വേദനയും ദുഃഖവും അതിലുപരി പുശ്ചവും തോന്നി പോകാറില്ലേ. കഷ്ട്ടപ്പെട്ടവരേയും ഓരോ തുള്ളി വെള്ളവും വളവും ഇട്ട് ചെറു കുറുക്കൻ കയറാതെ, വേലി പൊളിക്കാതെ ദിനരാത്രങ്ങൾ കണ്ണിൽ എണ്ണ ഒഴിച്ച് കാവൽ ഇരുന്നവർ ഇന്ന് പലർക്കും പലവിധത്തിൽ അധികപറ്റായതു പോലെയും ഒരു തീരാ ബാധ്യത പോലെയും ആയി തിരുന്ന അവസ്ഥ ഒന്നു ചിന്തിച്ചു നോക്കുക. അവരുടെ ശാസന, നിയന്ത്രണം, ഉപദേശങ്ങൾ, കരുതൽ, പരിപാലനം അവരുടെ ത്യാഗം അംഗീകരിക്കാനോ പലവിധത്തിൽ ഉൾകൊള്ളാനോ കഴിയാതെ വരുമ്പോൾ അവർ അധികപറ്റെന്ന തോന്നൽ തനിയെ ഉണ്ടാകുന്നു. അങ്ങനെയുള്ള വേരുകളെ ഒഴിവാക്കുമ്പോഴും, വെട്ടിമാറ്റുമ്പോഴും ഉണ്ടാകുന്ന വേദന എത്ര അസഹനീയം എന്ന് ചിന്തിക്കുക പ്രയാസം അല്ലേ!.
അത് തികഞ്ഞ ആത്മീകയുടെ പരിശുദ്ധമായ ഉദ്ദേശവും, ആഗ്രഹവും, വിശുദ്ധിക്കും വേർപാടിനു ഉന്നതിക്കും വേണ്ടിയല്ല മറിച്ച് ഒരു ന്യുനപക്ഷത്തിന്റെ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വ്യക്തിയുടെ/ചിലരുടെ സ്ഥാനമോഹം, നിലനിൽപ്പ്, ചിലരുടെ കസേര ഉറപ്പിക്കാൻ ഏതു വേരും അറുത്തുമാറ്റാൻ പോലും മടിക്കാത്തവരും, പിന്തിരിയാത്തവരും തികഞ്ഞ ആത്മീകന്റെ പേരിലും ലേബലിലും എപ്പോഴും നമ്മുടെ കൂടെയുണ്ടെന്ന് നാം തിരിച്ചറിയണം. അതു മനസ്സിലാക്കാൻ പൊതുജനത്തിനും, വിശ്വാസികൾക്കും അങ്ങനെ മറ്റാർക്കും കഴിയുന്നില്ല എന്നതാണ് ദുഃഖം. അവരുടെ മുഖംമൂടി വെച്ച സ്നേഹ പ്രകടനവും, ആത്മാർത്ഥയും, തികച്ചും അഭിനയം മാത്രം, വെറും മാസ്ക് ധരിച്ചവർ, അകത്ത് ചിരയാണോ പകയാണോ എന്നുപോലും തിരിച്ചറിയാൻ ആകാതെ അതിൽ വീണു പോകുന്ന സാധുക്കൾ. അതിലുപരി പലപ്പോഴും അവരുടെ മുഖത്തും പെരുമാറ്റത്തിലും, പ്രവർത്തിയിലും കാണിക്കുന്ന ആത്മീകതയുടെ പ്രഹസനങ്ങൾ സഹിക്കാനും മനസ്സിലാക്കാനും കഴിയാതെ പോകുന്നു എന്നതല്ലേ സത്യം. മാത്രവുമല്ല ആവശ്യം വരുമ്പോൾ മാത്രം ഉപയോഗിക്കാനും വേര് അറുത്തു മാറ്റാനും, പ്രതികരിക്കുന്നവരെ ഒതുക്കാനും വെട്ടിമാറ്റാനും ഉതകുന്ന വിവിധ നിലവാരത്തിലും മൂർച്ചയിലും വലുപ്പത്തിലും നിറത്തിലും ഉള്ള ആയുധങ്ങൾ രഹസ്യത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ടാകും എന്ന യാഥാർഥ്യം മറക്കരുത്. സ്നേഹത്തോടെ തലോടി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കോടാലി ഓങ്ങുന്നവർ.
പുതിയതിയായി വളർന്ന ശാഖകൾക്കും പുതിയതായി കിളിർത്ത തളിരിലകൾക്കും കൂടെ പറ്റിപിടിച്ച് വളരുന്ന ഇത്തിൾ കണ്ണികൾക്കും അറിയില്ല ഇത്രത്തോളം വളർത്തിയ തായ്‌വേരിന്റെ മഹിമയും, പ്രാധാന്യവും, പ്രയത്നവും, കഷ്ട്ടപ്പാടും, വേദനയും മറ്റും. കൂടാതെ നിന്നെ ഒന്ന് തലയുയർത്തി നേരെ നിർത്താൻ സഹായിച്ച വേരിന്റെ മഹത്വം അതിന്റ ത്യാഗവും തിരിച്ചറിയാത്ത ഈ കൂട്ടം പറയുന്നത് ഞങ്ങൾക്ക് സ്വയപ്രാപ്തിയും, സ്വയംപര്യാപ്തതയും വന്നു കഴിഞ്ഞു, ഇനിയും തനിയെ വളർന്ന് ഫലം കായ്ച്ചുകൊള്ളാം തായ്‌വേര് ഇനി ഒട്ടും വേണ്ടാ, അതിനെ ഒഴിവാക്കാം. അതെ ആ തായ്‌വേരിന്റെ പ്രവർത്തനം അദൃശ്യമല്ലേ, അതിനു പുറമെ കൊട്ടിഘോഷിക്കാൻ ഒന്നും ഇല്ല. കായ്ഫലങ്ങൾ നിന്റെ കരങ്ങളിൽ ആണെന്നത് സത്യം തന്നേ, എന്നാൽ തായ്‌വേര് തരുന്ന ഉറപ്പാണ് നിന്റെ ബലം നിന്റെ ഫലങ്ങൾ നിന്റെ നിലനിൽപ്പ് നിന്റെ സ്വാദ് എന്ന സത്യം മറക്കരുത്. ഫലങ്ങളില്ലാതെ തന്നേയും നമുക്ക് ജീവിതം കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ കഴിയും. ഒരു പുഷ്പ്പം കൊഴിഞ്ഞാലും, ഒരു ഫലം താഴെ വീണു പോയാലും തായ് വേര് ഉണ്ടെങ്കിൽ പിന്നേയും പുഷ്പിക്കും ഫലങ്ങൾ ഉണ്ടാകും അത് പ്രകൃതി നിയമം. അത് ലംഘിക്കുന്നതാണ് സകല പ്രശ്നത്തിനും കാരണം.
പക്ഷേ വേരുകളില്ലാതെ ഒരിക്കലും നിലനിൽക്കാനാവില്ല!. കടപുഴക്കി വീഴാതെ താങ്ങി നിർത്തിയവരേയും നിർത്തുന്നവരേയും ആരും ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല, അവരെ പറ്റി ആരും സംസാരിക്കാറില്ല നമ്മുടെ ശ്രദ്ധ മുഴുവനും ഇന്നലെ ഉണ്ടായ ഫലങ്ങളിലാണ്. ഈ ഫലങ്ങൾ എന്നും കാണില്ല അതിനൊരു കാലാവധി ഉണ്ട് അതുകഴിഞ്ഞാൽ അത് പൊഴിഞ്ഞു വീഴും എന്നമർമ്മം മറക്കരുത്, മാത്രവുമല്ല അതിന്റെ ശിഖരങ്ങളിൽ കൂട് ഉണ്ടാക്കി ആ മരത്തിന്റെ തണലിലും സപ്പോർട്ടിലും ജീവിച്ച് കുടുംബത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്ന പക്ഷികൾ പോലും ഇപ്പോൾ പറയുന്നത് ഇത് എന്റേതാണ്. എത്ര വലിയ വിരോധാഭാസം എത്ര വലിയ വഞ്ചന എന്നുകൂടി പറയാതെ വയ്യാ. അല്ലയോ പക്ഷികളെ നിനക്കും ഒരു കാലാവധി ഉണ്ട് അതുകഴിഞ്ഞാൽ നീയും നിന്റെ കൂടുകളെ ഉപേക്ഷിച്ച് ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് പറന്നുപോകും, അല്ലയോ ഇത്തിൾ കണ്ണികളേ ഒരുദിവസം നിന്നെയും അടർത്തിമാറ്റി തീയിൽ ഇടുന്ന ദിനം ഉണ്ടെന്ന സത്യം വല്ലപ്പോഴും ഓർക്കുക.
കൃഷി ചെയ്യുന്ന നിങ്ങൾക്ക് ചില കരിമ്പിൻ തോട്ടത്തിന്റെ അവസ്ഥ അറിയാമല്ലോ?.. പുറമെ നല്ല മധുരമുള്ള കരിമ്പ് വളരുന്നു എന്നാൽ ഭൂമിക്കടിയിൽ കൂടി ആരോരോരും അറിയാതെ തുരപ്പൻ എലി മാളങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി യഥേഷ്ടം വിഹരിക്കുന്നു. ഇതല്ലേ ഇന്നത്തെ അവസ്ഥ, പുറമേ ഒന്നും കാണാനില്ല. എന്നാൽ പല അടിവേരും അറുത്തു മാറ്റി ഒരു ചെറിയ കാറ്റിൽ പിഴുതു പോകാവുന്നതും ചെറുവെയിലിൽ വാടികരിഞ്ഞു വീണു പോകാവുന്ന അവസ്ഥയിൽ ആക്കിതീർത്തിരിക്കുന്നു എന്നു പറയുന്നതാവും ഭേതം.
പക്ഷെ തായ്‌വേരില്ലാത്ത നിന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ വളർച്ച താൽക്കാലികം, ഇപ്പോഴത്തെ ഫലങ്ങളും, വളർച്ചയും, പടപ്പും, പച്ചപ്പും ശാശ്വതമല്ല താമസിയാതെ പൊഴിയും ഉണങ്ങും. എന്നാലോ നിനക്ക് ഇന്ന് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ ചിലപ്പോൾ കൃത്രിമമായ വളം, പരിപാലനം, സംരക്ഷണം അങ്ങനെ പലതിനേയും ആശ്രയിക്കേണ്ടി വരുന്നു എന്നതല്ലേ സത്യം. എന്നാൽ ഒരിക്കൽ നിനക്കുവേണ്ടി ഇടുവിൽ നിൽക്കാനും ഉണർന്നു പ്രാർത്ഥിക്കാനും ദിനരാത്രങ്ങൾ കാവൽ ഇരിക്കാനും തായ്‌വേര് ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം. തായ് വേരിന്റെ വളർച്ചയും രോധനവും നിശബ്ദം ആയിരിക്കും എന്നാൽ മരത്തിന്റെ വീഴ്ച ഭയങ്കര ശബ്ദത്തോടെ ആണെന്ന സത്യം മറക്കരുത്. ചില സമയങ്ങളിൽ ഇലകളെ പോലെയാണ് നാം.. മരച്ചില്ലക്ക് കൂട്ടായ് പുതിയ പച്ചിലകൾ വരുമ്പോൾ സ്ഥാനമൊഴിഞ്ഞു കൊടുക്കേണ്ടിവരുന്ന പഴുത്തയില പോലെ…
ഒരുകാര്യം തീർച്ചയാണ്, നീ തായ്‌വേര് അറുത്തു കളഞ്ഞ് വാഴമെന്നും വളരാമെന്നും ചിന്തിക്കുന്നു എങ്കിൽ നിന്റെ വിശ്വാസം തെറ്റി, ഒരിക്കലും സാധിക്കില്ല നീ ഉണങ്ങുക തന്നേ ചെയ്യും. വന്നവഴിയും, തിന്ന ചോറും, വളർന്ന വിധങ്ങളും മറന്നുള്ള ജീവിതം, തല മറന്ന് എണ്ണ തേക്കുന്നതിനു തുല്യം എന്നതാണ് സത്യം. ആരും അങ്ങനെ ആകരുത് അങ്ങനെ ചെയ്യരുത്. എല്ലാം താൽക്കാലികം ഒരുനാൾ കണക്ക് പറയണം. മാറാനാഥ.
(രാജൻ പെണ്ണുക്കര)
-ADVERTISEMENT-