അഗാപെ; ത്യാഗപൂര്ണ്ണ സ്നേഹം | റോജി തോമസ് ചെറുപുഴ
“സ്നേഹം ദീര്ഘമായി ക്ഷമിക്കയും ദയ കാണിക്കയും ചെയ്യുന്നു; സ്നേഹം സ്പര്ദ്ധിക്കുന്നില്ല” (1 കൊരിന്ത്യര് 13:4)
ഇവിടെ സ്നേഹത്തെ ക്ഷമയും ദയയും ഉള്ള ഒരു ഗുണമായി അവതരിപ്പിക്കുന്നു. അതേസമയം സ്നേഹം; അസൂയ, അഹങ്കാരം എന്നിവയല്ലെന്നും പ്രതിപാദിക്കുന്നു. സ്നേഹത്തെ പലപ്പോഴും തീവ്രമായ വികാരത്തോടും ക്ഷണികമായ അഭിനിവേശത്തോടും തുല്യമാക്കുന്ന ലോകത്തില്, ബൈബിള് നിര്വചനം സ്നേഹത്തെ മനഃപൂര്വമായ തിരഞ്ഞെടുപ്പായും ബന്ധവും ധാരണയും വളര്ത്തുന്ന വിധത്തില് പ്രവര്ത്തിക്കാനുള്ള പ്രതിബദ്ധതയായും കണക്കാക്കാന് നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. ഈ വാക്യത്തില് വിവരിച്ചിരിക്കുന്ന ഓരോ വാക്കും പഠനോന്മുഖമായി പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യുന്നതിലൂടെ, സ്നേഹത്തിന്റെ യഥാര്ത്ഥ സത്തയെക്കുറിച്ചും നമ്മുടെ ജീവിതത്തില് അതിന്റെ പ്രാധാന്യത്തെക്കുറിച്ചും നമുക്ക് ആഴത്തിലുള്ള ബോധ്യം ആര്ജ്ജിക്കുവാന് സഹായകമാവും.
സ്നേഹം ക്ഷമയാണ്; ബന്ധങ്ങളില് സഹിഷ്ണുതയുടെയും ധാരണയുടെയും പ്രാധാന്യം എന്തെന്ന് ഇത് ഊന്നിപ്പറയുന്നു. ക്ഷമ എന്നത് കാത്തിരിക്കാനുള്ള കഴിവ് മാത്രമല്ല; അത് അനുകമ്പയുടെയും സഹാനുഭൂതിയുടെയും സജീവമായ പ്രകടനമാണ്. ഓരോരുത്തരും അവരുടേതായ യാത്രയിലും തത്രപ്പാടിലുമാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ്; മറ്റുള്ളവരുടെ കുറവുകളും കുറ്റങ്ങളെയും മാനിക്കേണ്ടതും സഹാനുവര്ത്തിത്വത്തിന് ഉതകുംവിധം സ്നേഹസമീപനവും തിരുത്തലും വഴിനയിക്കലും സാധ്യമാക്കണം. ക്ഷമയറ്റ അതിദ്രൂത ലോകത്ത് ക്ഷമ പരിശീലിക്കുക എന്നത് സ്നേഹാധിഷ്ഠിത പ്രവര്ത്തനങ്ങളാല് ആണ്. ഒരുമിച്ച് വെല്ലുവിളികള് നേരിടാന് പഠിക്കുകയും പ്രതിരോധശേഷിയും വിശ്വാസവും വളര്ത്തുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെ കാലക്രമേണ ബന്ധങ്ങള് കൂടുതല് ആഴത്തിലാകുവാന് സഹായകമാകുന്നു.
സ്നേഹം കരുണയുള്ളതാണ്; ദയയാണ് സ്നേഹത്തിന്റെ മറ്റൊരു പ്രധാന സവിശേഷത. സൗമ്യവും പിന്തുണയും ഉദാരവുമായ പ്രവര്ത്തനങ്ങളിലൂടെ സ്നേഹം സ്വയം പ്രകടമാകുന്നു. വ്യക്തികളെ വിലമതിക്കുകയും ബഹുമാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു പരിപോഷണ അന്തരീക്ഷം ദയ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. തടസ്സങ്ങള് തകര്ക്കാനും ബന്ധം വളര്ത്താനുമുള്ള കഴിവാണ് ദയ. സംഘര്ഷത്തിന്റെയോ കഷ്ടപ്പാടുകളുടെയോ സമയങ്ങളില്, ദയ മുറിവുകള് ശമിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഔഷധമായി വര്ത്തിക്കുകയും സ്നേഹബന്ധങ്ങളെ ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
സ്നേഹം അസൂയപ്പെടുകയില്ല; അസൂയ ബന്ധങ്ങളെ വിഷലിപ്തമാക്കുകയും അത് നീരസത്തിലേക്കും കലഹത്തിലേക്കും നയിക്കുകയും ചെയ്യും. മറ്റുള്ളവരോട് അസൂയപ്പെടുമ്പോള്, നമുക്കുള്ളതിനെ വിലമതിക്കുന്നതിനേക്കാള് നമുക്ക് ഇല്ലാത്തതില് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, മറ്റുള്ളവരുടെ വിജയങ്ങളും സന്തോഷവും ആഘോഷിക്കാനും പിന്തുണയുടെയും പ്രോത്സാഹനത്തിന്റെയും അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കാനും സ്നേഹം നമ്മെ പരിശീലിപ്പിക്കുന്നു. അസൂയപ്പെടാതിരിക്കാന് തീരുമാനിക്കുന്നതിലൂടെ, ബന്ധങ്ങളെ സമ്പന്നമാക്കുകയും ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്ന സമൃദ്ധിയുടെയും നന്ദിയുടെയും പരസ്പര അംഗീകാരത്തിന്റെയും ഒരു മാനസികാവസ്ഥ നമ്മില് ഉളവാകുന്നു.
സ്നേഹം അഹങ്കരിക്കുന്നില്ല; മാത്രമല്ല, സ്നേഹം പ്രശംസിക്കുന്നില്ല; അഹങ്കാരം പലപ്പോഴും അരക്ഷിതാവസ്ഥയുടെയും മൂല്യച്യുതിയുടെയും പ്രതിഫലനമാണ്. ആത്മാര്ത്ഥമായ ബന്ധം പരസ്പര ബഹുമാനത്തിലും സമത്വത്തിലും വേരൂന്നിയതാണെന്ന് ഇത് നമ്മെ ഓര്മ്മിപ്പിക്കുന്നു. സ്നേഹം അഹങ്കാരത്തില് നിന്ന് മുക്തമാകുമ്പോള്, അത് തുറന്ന ആശയവിനിമയത്തിനും പരസ്പര ധാരണയ്ക്കും അനുവദിക്കുന്നു. രണ്ട് വ്യക്തികള്ക്കും അവരുടെ നേട്ടങ്ങള്ക്കോ സമ്പത്തിനോ പകരം അവര് ആരാണെന്നത് വിലമതിക്കപ്പെടുന്നു.
അഭിമാനചിന്ത; പരസ്പര അകലം സൃഷ്ടിക്കാനും സ്നേഹത്തിന്റെ അടിത്തറയെ ദുര്ബലപ്പെടുത്താനുമെ സഹായിക്കു. ശ്രേഷ്ഠതയുടെ വികാരം വളര്ത്താനും കഴിയും. സ്നേഹം ഇതിനു വിപരീതമായി; താഴ്മയുടെയും സഹാനുഭൂതിയുടെയും ധാരണയുടെയും വാതായനം തുറക്കുന്നു. താഴ്മയുള്ള ഹൃദയത്തോടെ ബന്ധങ്ങളെ സമീപിക്കുമ്പോള്, നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവര്ക്കൊപ്പം കേള്ക്കാനും പഠിക്കാനും വളരാനും നാം കൂടുതല് സന്നദ്ധരാവുന്നു. ഈ വിനയം മുറിവുകള്ക്കും വ്യതിചലങ്ങള്ക്കും പകരം കുറവുകള് പരിഹരിക്കുവാന് കഴിയുന്ന ഒരു അന്തരീക്ഷം വളര്ത്തിയെടുക്കുകയും സ്നേഹം തഴച്ചുവളരാന് അനുവദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
1 കൊരിന്ത്യര് 13:4ല് വിവരിച്ചിരിക്കുന്ന സ്നേഹത്തിന്റെ സവിശേഷതകളാല് നമ്മുടെ ബന്ധങ്ങളെ എങ്ങനെ വളര്ത്തിയെടുക്കാനും പരിപോഷിപ്പിക്കാനും കഴിയും എന്നതിനുള്ള മാര്ഗ്ഗനിര്ദ്ദേശക ചട്ടക്കൂടായി വര്ത്തിക്കുന്നു. ക്ഷമയും ദയയും ഉള്ക്കൊള്ളുന്നതിലൂടെയും; അസൂയ, അഹങ്കാരം എന്നിവ പരിഹരിക്കുന്നക്കുന്നതിലൂടെയും നമുക്ക് പ്രതിരോധശേഷിയുള്ളതും പിന്തുണയ്ക്കുന്നതും പരിവര്ത്തനപരവുമായ ഒരു സ്നേഹം സൃഷ്ടിക്കാന് കഴിയും. സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നമ്മുടെ ധാരണകളെ പുനഃര്നിര്വചിക്കാന് ഈ ഭാഗം നമ്മെ സഹായിക്കുന്നു. ഇത് നമ്മുടെ ശ്രദ്ധയെ വ്യക്തികേന്ദ്രീകൃതമായ ആഗ്രഹങ്ങളില് നിന്ന് കൂടുതല് നിസ്വാര്ത്ഥവും അനുകമ്പയുള്ളതുമായ സമീപനത്തിലേക്ക് മാറ്റുന്നു. ആത്യന്തികമായി, ഈ വാക്യത്തില് വിവരിച്ചിരിക്കുന്നതുപോലെ സ്നേഹം ഒരു വികാരം മാത്രമല്ല, നമ്മുടെ ജീവിതത്തെയും ചുറ്റുമുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തെയും സമ്പന്നമാക്കുന്ന ഒരു സൗമ്യസമീപനമായി മാറുന്നു. സ്നേഹത്തിന്റെ ആഴമേറിയ ഗുണങ്ങളെ പലപ്പോഴും അവഗണിക്കുന്ന ഒരു ലോകത്തില്, ഈ ബൈബിള് വീക്ഷണം കൂടുതല് അര്ത്ഥവത്തും അമൂല്യവുമായ ജീവിതത്തിലേക്ക് നമ്മെ നയിക്കും.
യഥാര്ത്ഥ സ്നേഹത്തിന് അസൂയ അറിയില്ല; അത് മറ്റുള്ളവരുടെ വിജയങ്ങളില് സന്തോഷിക്കുന്നു, മത്സരത്തേക്കാള് പങ്കിട്ട സൗഹാര്ദ്ദത്തില് സന്തോഷം കണ്ടെത്തുന്നു. അത് താഴ്മയുള്ളതാണ്, അഹങ്കാരത്തിന്റെയും അഹംഭാവത്തിന്റെയും നിഗളത്തിന്റെയും അപകടങ്ങള് ഒഴിവാക്കുകയും; പകരം മറ്റുള്ളവരെ ഉയര്ത്തുകയും യഥാര്ത്ഥ ബന്ധത്തിന് ഇടം സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. സ്നേഹം ഒരു പ്രഖ്യാപനമല്ല, മറിച്ച് നമ്മളെപ്പോലെ തന്നെ മറ്റുള്ളവരെയും വിലമതിക്കുന്നു, കണക്കാക്കുന്നു, അംഗീകരിക്കുന്നു എന്നിങ്ങനെയുള്ള ഒരു ഉറപ്പാകലാണ്.
പലപ്പോഴും പ്രണയം ക്ഷണികമായ വികാരതുല്യമാക്കുന്ന ഒരു ലോകത്ത്, സ്നേഹം എന്നത് നമ്മുടെ ഇടപെടലുകളാല് ഉളവാകുന്ന ഹൃദ്യത, വാക്കുകളിലെ ദയ, പ്രവൃത്തികളിലെ വിനയം എന്നിവയാണെന്ന് മനസിലാക്കാം. ഓരോ ദിവസവും നാം പങ്കിടുന്ന ബന്ധങ്ങളെ വിലമതിക്കാനും പരിപോഷിപ്പിക്കാനും ഉള്ള പ്രതിബദ്ധത. അതാണ് സ്നേഹത്തിന്റെ യഥാര്ത്ഥ സത്ത. നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ സമ്പന്നമാക്കുകയും നമ്മെ പരസ്പരം ബന്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന നിത്യം നിലനില്ക്കുന്നതുമായ ഒരു ശക്തി.
നിസ്വാര്ത്ഥത, ത്യാഗം, മറ്റുള്ളവരോട് നിരുപാധികമായ ബഹുമാനം എന്നിവയാല് സവിശേഷ സമ്പന്നമായ ഒരു തരം സ്നേഹത്തെയാണ് ‘അഗാപെ’ എന്ന ഗഗീക്ക് പദം സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. മറ്റ് തരത്തിലുള്ള സ്നേഹങ്ങളില് നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി – ഇറോസ് (റൊമാന്റിക് സ്നേഹം) അല്ലെങ്കില് ഫിലിയ (സാഹോദര്യ സ്നേഹം) – അഗാപെ വികാരങ്ങളെയോ വ്യക്തിപരമായ നേട്ടത്തെയോ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതല്ല, മറിച്ച് മറ്റുള്ളവരെ പരിപാലിക്കുന്നതിനും പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിനുമുള്ള പ്രതിബദ്ധതയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്.
വിശ്വാസത്തില്, അഗാപെ പലപ്പോഴും സ്നേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉയര്ന്ന രൂപമായി കാണപ്പെടുന്നു. ദൈവത്തിന് മനുഷ്യരോടുള്ള സ്നേഹവും വിശ്വാസികള്ക്ക് പരസ്പരം ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ട സ്നേഹവുമാണ്. ‘തന്റെ ഏകജാതനായ പുത്രനില് വിശ്വസിക്കുന്ന ഏവനും നശിച്ചുപോകാതെ നിത്യജീവന് പ്രാപിക്കേണ്ടതിന്നു ദൈവം അവനെ നല്കുവാന് തക്കവണ്ണം ലോകത്തെ സ്നേഹിച്ചു’ (യോഹന്നാന് 3:16). അഗാപെയുടെ ആത്മത്യാഗ സ്വഭാവത്തെ ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നു. വാക്കുകളിലൂടെ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതിനുപകരം പ്രവര്ത്തനങ്ങളിലൂടെ പ്രകടിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു സ്നേഹമായും അഗാപെ കരുതപ്പെടുന്നു. പ്രവൃത്തികളിലൂടെയും സത്യത്തിലൂടെയും സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കാന് വിശ്വാസികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. പാര്ശ്വവല്ക്കരിക്കപ്പെട്ട സമൂഹങ്ങളെ ഉയര്ത്തുന്നതിനും മനുഷ്യരാശിയോടുള്ള സ്നേഹത്തില് നിന്ന് സമത്വം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനും അഗാപെയ്ക്ക് കഴിയും. സംഘര്ഷങ്ങളില്, അഗാപെ ക്ഷമയും അനുരഞ്ജനവും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു, പ്രതികാരത്തേക്കാള് ധാരണയും അനുകമ്പയും പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നു. ചുരുക്കത്തില്, നിസ്വാര്ത്ഥതയും പ്രതിബദ്ധതയും ഉള്ള മറ്റുള്ളവരുടെ നന്മ തേടുന്ന അഗാധവും ഉള്ക്കൊള്ളുന്നതുമായ സ്നേഹത്തിന്റെ രൂപമാണ് അഗാപെ.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.